Dj Shadow - www.nasza-muza.xt.pl

zezim4 · Administrator

Pod tym słynnym już pseudonimem ukrywa się Josh Davis – jedna z najważniejszych postaci hip-hopu, elektroniki i trip-hopu ostatniej dekady. Być może wymienione gatunki nie odzwierciedlają całości muzycznych poczynań artysty, jednak to właśnie jedyne w swoim rodzaju połączenie hip-hopowej realizatorskiej wrażliwości, tripowych sampli i elektronicznych eksperymentów okazało się być ‘znakiem firmowym’ Davisa. W przeciągu ostatnich 10 lat muzyk nagrał tylko kilka albumów, jednak każdy z nich śmiało można zaliczyć do pierwszej ligi nowego grania. Co więcej, dla niektórych Dj Shadow do dziś pozostaje muzycznym wizjonerem – jego niesamowity debiut, jakim okazał się wydany w 1996 roku album „Endtroducing” do dziś nazywany jest kamieniem milowym w rozwoju eksperymentalnego hip-hopu, bądź też początkiem i definicją rodzącego się wówczas, zupełnie nowego gatunku: trip-hopu.

Davis urodził się w 1973 roku w Hayward, przedmieściach San Francisco zamieszkiwanych głównie przez niższą klasę średnią. Zafascynowany, już na początku lat ’80, rodzącym się powoli hip-hopem różnił się od swoich rówieśników, zatopionych głównie w miłości do gitar i rocka. Davis szybko sięgnął po sztukę gramofonu, inspirowany nagraniami takich wykonawców jak Eric B & Rakim, Ultramagnetic czy Public Enemy. Szybko zaczął również tworzyć własne hip-hopowe bity, w 1991 roku wydając już swoje pierwsze kasety z djskimi miksami, tytułowane wówczas „Reconstructed From the Ground Up”. W 1993 roku stworzył „Entropy”, 17-minutową, hip-hopową ‘symfonię’, która zdobyła dość sporą popularność i uznanie w podziemnym muzycznym światku. Na szczęście dla Shadowa, materiałem zainteresowano się również w wytwórni Mo’Wax, dla której Shadow zaczął przygotowywać swój pierwszy długogrający materiał.

Bomba wybuchła w roku 1996, kiedy światło dzienne ujrzała płyta „Endtroducing..” - materiał pod wieloma względami pionierski: Davis pokazał bowiem tu pełnię swoich realizatorskich umiejętności, genialnie miksując wycięte z różnych muzycznych źródeł fragmenty utworów jazzowych, elektronicznych, rockowych czy hip-hopowych. W ten właśnie sposób powstała niezwykła mieszanka, stworzona głównie z pochodzących z różnych źródeł sampli, co dało kolejny wielki początek [po pierwszych próbach w latach ‘80] technice samplingu, która uznana została za zupełnie nową jakość, sam album zaś za wielki sukces artstyczno-komercyjny Shadowa. Dj bardzo szybko więc zdobył muzyczne szczyty – tytułowany teraz twórcą trip-hopu, abstrakcyjnego hip-hopu czy nowego jazzu stał się przedmiotem wielkiej presji – obok Goldiego, Leftfield czy Massive Attack stanął w pierwszym rzędzie najbardziej cenionych producentów i ‘kombinatorów’.

W roku 1998 ukazała się płyta „Preemptive Strike”, zawierająca wcześniejsze prace Shadowa – między innymi wydany w 1995 roku dla Mo’Wax 40-minutowy singiel „What Does Your Soul Look Like”. Również w tym roku Davis, wspólnie z szefem Mo’Wax, Jamesem Lavelle, wszedł w skład trip-hopowej super-grupy U.N.K.L.E.: duet rozpoczął prace nad albumem, w nagraniach którego brali udział m.inn. Thom Yorke, Richard Ashcroft [wówczas the Verve] i Mike D [Beastie Boys]. Krążek ukazał się w 1999 roku, nosił tytuł „Psyence Fiction”, i obok „Mezzanine” Massive Attack był chyba jedną z ostatnich ‘wielkich’ produkcji trip-hopowych. Co więcej, panowie Davis i Lavelle starali się rozwijać ten gatunek, tworząc na swej płycie intrygujący, wymagający muzyczny kolaż, znów świetnie przyjęty przez krytyków i słuchaczy.

Na swoją drugą solową płytę Shadow kazał czekać aż do roku 2002, w którym ukazał się „The Private Press” – krążek z napięciem wyczekiwany, starający się nawiązać do wspaniałego debiutu, jednocześnie krążek tą 'walkę' przegrywający. W 1996 roku Shadow dał początek nowej estetyce – od tego czasu wielką popularność zyskała wytwórnia Ninja Tune, promująca artystów łączących sampling, jazz i breakbeat, i to ona stała się 'wylęgarnią' tak ‘wybuchowych’ twórców jak Amon Tobin czy Cinematic Orchestra. W 2002 roku Shadow, starając się konsekwentnie kroczyć wytyczoną przez siebie ścieżką, stał się artystą idącym w tłumie – i „Private Press” był właśnie solidnym, choć niestety podobnym do zbyt wielu innych albumem.

Jeśli ktoś ma ochotę na podróż przez wszystkie najważniejsze dzieła Shadowa, powinien sięgnąć po najnowsze wydawnictwo artysty – koncertowy album „Live! In Tune and on Time”, na którym Josh Davis zaprezentował nowe, znakomite aranżacje utworów pochodzących tak z pierwszych płyt, jak i z „Private Press”. Wszystko brzmi doskonale, gratką może być również wydanie DVD albumu, na którym znaleźć będzie można zapis wideo występu Shadowa – wciąż jednego z najważniejszych Djów na świata.